ഗാന്ധിജി മോഹിച്ച ഭരണാധികാരി
വൈദേശികളായ ആ യാത്രാ സംഘം ഉമറിനെ തിരഞ്ഞ് ഒരുപാട് അലഞ്ഞു. കൊട്ടാരത്തിന്റെ മട്ടുപ്പാവിലും രാജ സിംഹാസനത്തിലും അവർക്ക് ഉമറിനെ കണ്ടെത്താനായില്ല. ഒടുവിൽ ഖലീഫാ ഉമറെവിടെയെന്നവർ ഗ്രാമവാസികളോടന്വേഷിച്ചു. അതാണ് നിങ്ങൾ തിരയുന്നയാൾ ഈന്തപ്പനയോലയിൻ വിശ്രമിക്കുന്ന കീറിയ വസ്ത്രമണിഞ്ഞ ഉമർ (റ)നെ ചൂണ്ടിയൊരാൾ പറഞ്ഞു. തങ്ങളുടെ കണ്ണുകളെ അവർക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. കിസറയും കൈസറും ഭയപ്പെടുന്ന മദീനയുടെ ഏകഛത്രാധിപതിയായ ഉമർ തന്നെയാണോ ഇതെന്നവർ അവിശ്വസനിയതയോടെ പരസ്പരം ചോദിച്ചു. അധികാരം മനുഷ്യനെ അഹങ്കാരിയും ദുർനടപ്പുകാരനുമാക്കുമ്പോൾ അധികാരം ഉമറിനെ കൂടുതൽ വിനയാന്വിതാക്കുകയായിരുന്നു. . സുരക്ഷിത ഭരണത്തിന് കീഴിൽ സുഖനിദ്ര പുണരുമ്പോൾ ഉമറിന്റെ മനസ്സ് കൂടുതൽ അസ്വസ്ഥമാകുകയായിരുന്നു. ഭരണാധികാരിയെന്ന നിലയിൽ നിയമാനുസൃതമായി ലഭിക്കുന്ന സുഖലോലുപത മാത്രമായിരുന്നില്ല പൗരനെന്ന നിലയിൽ ലഭിക്കുന്ന അവകാശങ്ങൾ പോലും അദ്ദേഹം സ്വയം നിഷേധിച്ചു. ജനം വിശക്കുമ്പോൾ ആദ്യം വിശക്കുന്നവനും ജനം വിശപ്പകറ്റുമ്പോൾ അവസാനം വിശപ്പകറ്റുന്നവനും താനാകണമെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് നിർബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. മദീനയിൽ ക്ഷാമമുണ്ടായപ്പ...