ADIL MAJEED

ആഹ്.., വിദൂര സ്വപ്നമേ.... ഞങ്ങൾ കൈകൾ കോർത്തു പിടിച്ചിരുന്നു. മുഖം മൂടികളില്ലാതെ സ്വതന്ത്രരായി തെരുവിൽ അലയുമായുമ്പോൾ പുഞ്ചിരി വിതറുമായിരുന്നു. ചില നേരങ്ങളിൽ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കിയിങ്ങനെ ചേർന്നിരിക്കും. അങ്ങാടിയിൽ കൂട്ടം കൂടി  ഫലിതം പറഞ്ഞുരസിച്ചിരിക്കും. ഈ മൈതാനത്ത് എത്രയോ ഞങ്ങൾ കളിച്ചുല്ലസിച്ചിരിക്കുന്നു. തണുത്ത പ്രഭാതങ്ങൾ കട്ടൻകാപ്പിയുടെയും തട്ടുദോശയുടെയും രുചി ഭേദങ്ങളിൽ മാറ്റ് കൂടി . അന്ന് കല്യാണരാവുകൾ ശബ്ദമുഖരിതമായിരുന്നു. കുട്ടികളൊഴിഞ്ഞ സ്കൂൾ വരാന്തയിലിന്ന് ചിതൽ കൂടുകൂട്ടി. ആഹ്.. വിദൂര സങ്കൽപ്പമേ .... ഞങ്ങൾ അന്നെത്ര സ്വതന്ത്രരായിരുന്നു.

ഈ സുദിനത്തിൽ മഹതി ഹാജറയുടെ ചരിത്രം ഒന്നോർത്തെടുക്കാം നമുക്ക്. മരുപ്പച്ചകളില്ലാത്ത മണലാരണ്യത്തിൽ, തണലോ തളിരോയില്ലാത്ത മരുഭൂവിൽ സഹനശീലയായി ഉറച്ചു നിന്ന ഹാജറയുടെ ചരിത്രം ആരെയും പുളകം കൊള്ളിക്കുന്നതാണ്. സീറകൾ വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.., ആ ഉമ്മയുടെ മുലപ്പാൽ വറ്റിപ്പോകണമെങ്കിൽ അവരനുഭവിച്ച വരൾച്ചയുടെ ആഴം എത്രയെന്ന് ഊഹിക്കാവതേയൊള്ളു. ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന സഫാ മർവാ കുന്നിൻ ചെരിവുകൾ ആ ഉമ്മയുടെ അലച്ചിലിനിപ്പോഴും സാക്ഷിയായി നിൽപ്പുണ്ട്.    വാവിട്ടു കരയുന്ന ചോര പൈതലിനെ മടിയിലിരുത്തി ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ഹാജറയിലൂടെയാണ് ഈ വറുതിക്കാലത്തും നാം ആശ്വാസം കണ്ടെത്തേണ്ടത്. ആൾപ്പാർപ്പില്ലാത്തിടത്ത് അവർക്ക് അഭയം നാഥൻ മാത്രമായിരുന്നു.  തോൽ പാത്രത്തിലെ വെളളം തീർന്നപ്പോഴോ, മകൻ ഇസ്മഈൽ ദാഹ പരവശനായി വാവിട്ടു കരഞ്ഞപ്പോഴോ അവർക്ക് സംസം കണ്ടെത്താനായില്ല !    ഒടുവിലായി, പട്ടിണിയുടെയും പ്രതിസന്ധികളുടെയും പാരമ്യത്തിലതാ സംസം കിളിർക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ സമ്പൽ സമൃദ്ധമായ മക്കായുടെ നാഗരികവും ചരിത്രപരവുമായ തുടക്കം അവിടെ നിന്നാണ്.    മാറാവ്യാധികളുടെ ഈ വറുതിക്കാലത്ത്, പ്രയാസങ്ങളുടെയും പ്രതിസന്ധ...