മരപ്പാവകൾ

തെരുവിൽ പിടയുന്ന പ്രാണൻ,

പൊഴിയുന്ന ജീവൻ കേഴുന്നു

ഒരിറ്റു ശ്വാസത്തിനായി.

ഈ ആകാശവും വിറ്റവർ.

അന്നത്തിനായി കരയുന്നു മക്കൾ

നമ്മുടെ നിലവും കവർന്നവർ.

കുടിനീരിനായി കേണു പൈതങ്ങൾ

നീരുറവയും കവർന്നവർ.

ശ്വാസവും വിശ്വാസവും 

ഊറ്റി വർഗ്ഗവെറി നിറച്ചവർ.

നിശ്ശബ്ദരായ മരപ്പാവകളേ, 

നിങ്ങളുടെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടലും

ഉയർന്ന മുദ്രാവാക്യങ്ങളും 

എന്നേ നിലച്ചിരിക്കുന്നു.

ഇന്ന് നിങ്ങളത്രേ നല്ല പൗരന്മാർ,

നല്ല ദേശസ്നേഹികൾ !