സിറിയ


എരിയുന്ന തീയ്യിൽ പതറാതെ പൊരുതുന്നു നീ
എൻ ഉറക്കം കെടുത്താൻ വാർത്തയിൽ-
പോലും വരുന്നില്ല നീ
മാധ്യമ തമ്പ്രാക്കൾക്ക് അപ്രിയം നീ
അധികാര വർഗത്തിനറിയില്ല ആരെന്നു നീ
പലർക്കും ഇന്നും എത്രയോ അന്യമാണു നീ
സിറിയ,   നിന്നിൽ....
കണ്ണീരു പുരളാത്ത മൺ തരികളുണ്ടോ...
രക്തം വമിക്കാത്ത മാരുതനുണ്ടോ....
അനാഥ അഗതികൾ വിധവകൾ ഇല്ലാത്ത കുടിലുകളുണ്ടോ...
ഉറ്റിറ്റു വീഴുന്ന അശ്രുകണങ്ങൾ വറ്റിച്ചുകളയുന്നു നീ
കബന്ധങ്ങൾ എത്രയും പെട്ടെന്ന് എടുത്തു മാറ്റുന്നു നീ
രക്തച്ചാലുകൾ പുറത്തേക്ക് ഒഴുക്കില്ല നീ
കബന്ധങ്ങൾ തീർത്ത മൺഭിത്തിയാലടച്ചതിനാലെ
ആരും കേൾക്കില്ല നിൻ രോദനങ്ങൾ
ആർക്കും പിടികൊടുക്കാതെ യോഗിയെ പോലെ അലയുന്നു നീ
സിറിയ, നിൻ മൃതിയിൽ അവസാന നിശ്വാസവും പൊലിഞിടുമ്പോൾ
ഒരിക്കലും തീരാത്ത, തിരാൻ കൊതിക്കാത്ത
ഭിന്നതകൾ കക്ഷിത്വമൊക്കെയും നിന്നോട് ചേർത്തടക്കം ചെയ്തിടാം ഞാൻ

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

രാത്രിമഴ പെയ്തൊഴിഞ്ഞു.

പദശുദ്ധികോശം

ആസിംക്കയുടെ ചായ മക്കാനി